zondag 9 augustus 2015

Philipp Meyer >> American Rust

Wees gewaarschuwd, American Rust is bepaald geen opwekkend boek. Twee jonge knullen die er alles aan lijken te doen om van hun leven een puinhoop te maken, ouders die daar al aardig in geslaagd zijn, een zus die een semi-verstandshuwelijk gesloten heeft om de zorg voor haar vader te kunnen betalen, een moeder die bleef hangen aan de nietsnut en de goede vent weigerde, de goede vent die te ver gaat om toch in haar gunst te komen en als klap op de vuurpijl een regio waar eigenaren hun bedrijven hebben uitgemolken, nooit hebben geïnvesteerd in vernieuwing en nu allemaal omvallen. Daar staat wel wat tegenover: vriendschap en eer. Isaac en Poe zijn vrienden, de een een potentieel briljant wiskundige, de ander een getalenteerd baseball-speler. Beide grijpen ze de kans om naar de universiteit te gaan niet met beide handen aan, maar blijven hangen in hun economisch zieltogende regio die steeds meer last krijgt van drugs en misdaad. Waarom? Angst, ouders, er niet klaar voor zijn ... Meyer legt het 350 pagina's lang aan ons uit. Schrijnend is de opmerking van Poe die halverwege de roman opmerkt, dat het toch niet zou mogen dat mensen om succesvol te kunnen zijn, hun geboortegrond moeten verlaten.  Meyer tekent de zoektocht van Isaac en Poe en neemt ons mee in hun ontberingen en hun zieleroerselen. Omdat beide heren van het type rechttoe rechtaan zijn, maakt Meyer gebruik van korte zinnen, weinig tierelantijnen en opsmuk. De schrijfstijl ondersteunt op die manier de zoektocht van Poe en Isaac op een prachtige manier.
Zoals gezegd, vrolijk word je niet van American Rust. Pas tegen het einde gloort er hoop voor Isaac en Poe. Ze hebben dan beide al het nodige doorstaan en het is ook duidelijk geworden dat hun American Dream een wankele basis heeft. In hun regio, hoe mooi dan ook, tiert werkeloosheid. Jongens als Poe, niet al te slim, zijn volledig afhankelijk van hun kans op een sportbeurs; jongens als Isaac, te slim en tegen het autistische aan, vallen in een omgeving waar werken in de harde metaal de maatstaf is al snel buiten de sociale boot. Steun vanuit het ouderlijk huis is dan noodzakelijk. Indien die - zoals bij Isaac en Poe - onvoldoende aanwezig is, kan het ongelooflijk mis gaan. American Rust schrijnt, het doet pijn om te lezen hoe twee jonge mannen en een regio ten onder dreigen te gaan. Vriendschap, liefde en eer blijven uiteindelijk overeind, er is wellicht toch een toekomst voor Isaac en Poe. De vraag blijft of ze het uiteindelijk gaan maken. Het is niet alleen hun omgeving die maakt dat ze dreigden te mislukken, voor een deel lag het ook aan Isaac en Poe zelf. Zij krijgen nu een nieuwe kans, wij zullen nooit weten of ze die wel met beide handen aangrijpen. Aangrijpend, schrijnend maar wel erg mooi.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten